Categorieën
Maatschappelijk Persoonlijke ontwikkeling

Tijd voor verandering

Soms is het erg interessant om eens te kijken welke connecties je hebt op LinkedIn. Ik heb zojuist eens gekeken naar mijn connecties. Ik verbaasde me erover dat heel veel mensen niet meer hetzelfde werk doen als ze 6 tot 7 jaar geleden deden. Sommigen zijn een volledig andere weg ingeslagen, sommigen zijn (zoals ik wel verwachtte) gegroeid naar een zwaardere functie met meer verantwoordelijkheid bij hun werkgever. De meesten hebben een ontwikkeling doorgemaakt die zich vertaalt naar een andere functie.

Hierdoor voelt het ook goed om bij mezelf te onderkennen dat er nog groei in mij zit, dat ik graag andere dingen zou willen doen. Dat is gek, want ik heb een eigen bedrijf als VA, maar ik merk dat ik iets heel essentieels mis: verdieping en zingeving. Ik ben altijd iemand geweest die graag anderen helpt om vooruit te komen, om met praktische oplossingen te komen en hen uit te nodigen anders naar dingen te kijken of zich te verdiepen in iets anders.

Wat wil ik?

Ik wil met mijn werk anderen vooruithelpen, zingeven aan het leven. Het gevoel hebben dat ik mensen echt help, dat ik nuttig voor hen ben op geestelijk, sociaal of maatschappelijk vlak. Mijn affiniteit ligt bij geestelijke zorg, psychologie, filosofie, coaching en counseling (van jonge mensen), uitvaartbegeleiding, theologie en sociale vraagstukken.

Vroeger wilde ik altijd graag schrijven, dat wil ik nog steeds maar ik zou graag met meer verdieping willen schrijven. Is dat dan de stip aan mijn horizon? Wil ik daarvoor weer gaan leren, naar school gaan? Nu zeg ik volmondig ‘ja dat wil ik’. De eerlijkheid gebied mij echter om te zeggen dat ik de neiging heb tot wispelturigheid. Ik kan heel enthousiast worden en iets nieuws willen gaan doen, maar zodra het moeilijk wordt of als ik tegenstand ondervind, dan ben ik uit balans en durf ik niet meer.

Zou dat met dit idee ook zo gaan? Eigenlijk durf ik te zeggen dat dat niet het geval is. Dit is iets dat ik al jaren bij me draag.

Al sinds de basisschool heb ik interesse in levensstijl, cultuur, religie en spiritualiteit. Iets zinvols te vertellen hebben. Daarbij is er ook nog de drang om mensen te willen helpen op een dieper niveau. Ik ben een mensen-mens.

Nieuw pad

Waarom wil ik dit?

Ik wil meer kunnen betekenen voor anderen. Mijn eigen ruimte in mijn leven innemen, ook al word ik in 2021 50 jaar. Ik ben een laatbloeier. Ik word steeds meer wie ik ben en ik wil leren om anderen op het goede spoor te zetten in hun leven. Intuïtief doe ik dat al regelmatig, maar ik zou het graag op professioneel vlak willen doen.

Daarbij consumeer ik liever kennis dan materieel. Als ik mijzelf voed met kennis, word ik een blijer en gelukkiger mens dan wanneer ik spullen koop (m.u.v. boeken).  In mijn huidige werk mis ik die verdieping en het contact met andere mensen.

Inspirerend  boek

Laatst las ik het boek ‘De ziel kent geen leeftijd’ van Thomas Moore en dat inspireerde mij.

Ik wil op mijn leven terug kunnen kijken met een gevoel van voldoening en een bijdrage te hebben geleverd aan andermans levensvreugde. Dat zou toch prachtig zijn? De schrijver is een laatbloeier schrijft hij. Hij trouwde pas toen hij vijftig was (daarvoor was hij monnik) en kreeg ook op die leeftijd zijn eerste kind. Hij gaf zijn eigen leven meer verdieping door anderen te gaan helpen met psychotherapie. Inmiddels is hij 76 jaar en hij werkt en schrijft nog steeds en vindt dat hij tot nu toe een zeer vervuld leven heeft. Aangezien zijn vader wel 100 jaar werd hoop ik voor deze man ook dat hij die leeftijd in goede  gezondheid mag bereiken. Zijn boek zet me aan het denken. Het is lang geleden dat ik een boek las waarin ik aantekeningen maakte in de kantlijn of belangrijke zinnen of alinea’s markeerde. Het is ook wel lekker om weer als vanouds in boeken te schrijven, meestal lees ik e-books. Dingen waar ik over nadenk tijdens het lezen noteer ik in een notitieboek. Het boek leest makkelijk, de anekdotes die de schrijver uit zijn leven beschrijft, maken zijn verhaal minder statisch. ‘De ziel kent geen leeftijd’ triggert mij om over mijn eigen ‘meaning of life’ na te denken. Gezien in dat perspectief is mijn idee over wat ik zou willen eigenlijk heel logisch. De kunst voor mij is nu om niet af te haken als dingen wat ingewikkelder worden. Ik wil doorzetten, daarom moet ik ook goed nadenken over of ik wel een opleiding kan en wil doen.

Zonsondergang

Opleiding

Onderzoek op internet levert mij een opleiding op die mogelijk wat voor mij is: Hogeschool voor Theologie en Geesteswetenschappen van Fontys in Utrecht. Wat ik op die site lees over de inhoud van de opleiding spreekt me aan. Vorige week volgde ik een online voorlichtingsavond en legde ik contact met een tweedejaars voltijdstudente van 20 jaar. Van haar kreeg ik nog meer inside information over de opleiding. Zij loopt nu haar eerste stage bij het Leger des Heils en heeft het naar haar zin. Volgende week ga ik online een dag proef studeren.

Het zou toch prachtig zijn als ik alles wat ik tot nu toe heb geleerd en nog ga leren, met elkaar zou kunnen combineren tot zinvol, verdiepend werk? Ik kan niet wachten!!